Yslânsk sêgen: de beskriuwing, eigenskippen, ynhâld en resinsjes

Yslânsk sêgen - de meast ferneamde sjenre fan 'e Skandinavyske literatuer. Hy waard berne yn oer de 12e ieu, yn in tiid doe't yn it lân, neffens wittenskippers, der wie skriuwen. Lykwols, orale leginden en tradysjes bestie yn it ferline, en se foarme de basis fan dy wurken.

koarte beskriuwing fan

Yslânsk seagen - mei proaza, fertellen fan âlde tiden, net allinne fan 'e steat, mar ek de oangrinzjende gebieten mei lannen. Dêrom binne se in weardefolle boarne oer de skiednis fan 'e Noardske lannen. Yn it algemien, de term fertaalt nei "tell". It plot wurket en foarm gegevens binne ferskillende presintaasje fan guon frijheid, oerfloed fairytale motiven dy't gauris ferweve mei de wiere feiten fan it ferline. De wichtichste helden fan it ferhaal meastentiids waard de keningen, krigers, keningen. Sa, de Yslânske sêgen - in soarte fan kronyk fan eveneminten, mar allinnich yn it presintearjen fantastysk, semi-legindaryske foarm. De swierrichheid fan it begripen fan histoaryske realiteiten yn dizze wurken is dat se delkomme ús yn kopyen, fuortset edysjes, hânskriften downsized, dat is hiel dreech te identifisearjen de oarspronklike tekst.

Tales fan keningen

Yslânsk sêgen kin ûnderferdield wurde yn meardere groepen. Ien fan de meast foarkommende kategoryen - is it ferhaal fan 'e Noarske kening. Guon wurken fertelle fan yndividuele hearskers, mar der binne gearfetting kolleksjes, lykas de ferneamde "Circle of e ierde", it auteurskip dêrfan wurdt taskreaun oan de ferneamde samler fan Skandinavyske âldheden, dichter, histoarikus en steatsman Snorri Sturluson. Dizze bondel befettet in rige ferhalen út âlde tiden oant 1177. Der is ek in sêge fan 'e Deenske kening, bygelyks, ien dêrfan fertelt likernôch ien manier de hearskjende hûs fan estridsen.

Oer Yslânsk skiednis en oersettingen

De twadde groep - de werklike ferhalen oer it grutste part fan Yslân. Se kinne ek wurde ferdield yn ferskate kategoryen. Der binne saneamde legindarysk saga, dy't op 'e tiid waarden neamd "falsk", sa't ferhelle op it eilân ieuwen foar kolonisaasje, dêr't in hiel lyts bytsje hat oerlibbe. Dêrom, harren wichtichste boarne wiene de âlde Epen, leginden en ferskes, dêr't, tusken twa heakjes, featured karakters fûn yn de folkloare fan oare Germaanske folken.

De meast ferneamde Yslânsk saga yn dizze rige - dat is nei alle gedachten de "Legend fan de sturlungar famylje clan", de fertsjintwurdigers fan in âlde ras, dy't fochten om de macht. It wurdt karakterisearre troch de bûtengewoane foarfallen fan it detail yn it byld: de tekst kin fûn wurde in soad details en nijsgjirrige histoaryske feiten oer it ferline fan it lân. De twadde groep ek de sêge fan 'e biskoppen, dy't fertelt oer de geastlikheid tiden 11-14, likegoed as tsjerken yn it lân. En as lêste, de tredde groep - it is oerset wurk, tawijd oan 'e foarfallen yn' e skiednis fan 'e oare Europeeske folken (lykas "Trojan Saga").

toponymy

Prominent ûnder de Skandinavyske literatuer besetten ferhalen fan Icelanders. Dy wurken hawwe in oantal karakteristike eigenskippen dy't set se apart fan oare wurken fan dit genre. Se befetsje in grut oantal geografyske oantsjuttings, dat, troch de wei, is it lestich om oer te setten yn it Russysk. De tekst is te finen op de nammen fan net allinne sokke grutte geografyske funksjes lykas rivieren, marren, bergen, mar ek doarpen, buorskippen, doarpen. Dy lêste omstannichheid wurdt ferklearre troch it feit dat de leginde fan dit soarte - it is yn it foarste plak it ferhaal fan in man dy't, yn 'e oprjochting fan' e wurken fan 'e libbene yn in bepaalde lokalitet. Bygelyks, it Yslânsk "saga Whale" betsjut de namme fan 'e fjord, dêr't it wichtichste personaazje wenne. Allegearre fan dy plaknammen is fan grut belang yn de analyse fan boarnen, lykas it befettet weardefolle ynformaasje oer de natuer.

histoarisiteit probleem

De twadde karakteristike skaaimerk fan dizze wurken - it is harren dúdlik autentisiteit en realisme. It feit dat de skriuwers sincerely leauden dat harren helden code ienris bestie, en dus yn grutte detail, ek sekuer beskreaun harren dieden, dieden, dialooch, it jaan fan de ferheljende bysûnder oertsjûgjend. In protte wittenskippers sels "krije" op 'e teksten, faak nimme boppesteande foar de wierheid. Lykwols, de histoaryske eftergrûn en de spesifike realiteiten binne noch sichtber, mar se binne bedutsen mei in laach fan sa'n krêftige folklore dy't skiede wierheid út fiksje kin hiel lestich.

De fraach fan auteurskip

Guon tiid yn 'e skiedskriuwing dominearre troch de opfetting dat dyjingen dy't opnommen de sêge wiene net harren direkte skriuwers, mar pas opnaam de mûnlinge oerlevering. Lykwols, yn de 20e ieu wie der in hypoteze dat de fertellers, dy't binne goed 'e kunde komme mei de Aldnoarske folklore, makke har eigen orizjinele wurken. De hearskjende miening is dat dy skriuwers, sammeljen en ferwurkjen fan literêre folklore materiaal, lykwols, bringe yn in soad fan har eigen, sadat har wurken folk tradysje wurdt nau ferweve mei it literêre. Dat draacht by oan it feit dat it is frijwat dreech om te bepalen wa't allegearre itselde wie de oarspronklike auteur fan it wurk. Bygelyks, it Yslânsk "eymundar þáttr hrings", Noarske KONUNG, dy't meidie oan 'e foarfallen fan âlde Russyske skiednis, is bewarre bleaun yn de "Sêge fan Olaf de Hillige", it auteurskip dêrfan wurdt tradysjoneel taskreaun oan' e seine Sturluson, mar dat is mar in ferûnderstelling dat is net folslein bewiisd.

Oer ús lân

Yn dizze wurken, lykas bepraat earder, der is bewiis fan oare noardlike lannen, wêrûnder ús lân. In protte ferhaallinen sels oerlaapje, wittenskippers faak fine parallellen tusken de teksten fan de Skandinavyske sêgen en âlde kroniken. Har buorlju wurde faak betelle omtinken foar Yslânske sêgen. Rusichi (namme fan 'e minsken) hawwe faak west, as net it sintrum fan oandacht, de folsleine dielnimmers fan' e eveneminten. Faak neamd yn 'e wurken fan' e Russyske grûn, in gebiet dêr't der is ien of oar ferhaal. Bygelyks, "De Saga fan Hrolve fuotgongers", datearjend út de 14e ieu, de aksje beweecht nei Ladoga, dêr't de held trout de dochter fan kening wint en wurdt de hearsker oer de Sweden. Trouwens, yn dit ferhaal it hat in perseel soad lykje op de ferneamde leginde fan de Wize Oleg (it ferhaal fan 'e prins en syn hynder). Dat bewiist ien kear wer hoe ticht wienen kulturele kontakten tusken de beide folken.

Hjir is it neamen wurdich dat de ferneamde "eymundar þáttr hrings" ek befettet ynformaasje oer de skiednis fan de Alde Russysk. It fertelt hoe't de haadfiguer, KONUNG komt oan yn 'e tsjinst fan prins Yaroslav en ynfierd syn tsjinst. Hy nimt diel oan it tumultuous politike barren fan 'e tiid ferbûn mei de striid om de macht fan' e hearsker. Sa, it Yslânsk Wytsing sêge fan Noard-Ruslân is in nijsgjirrich ekstra boarne fan ús lân syn skiednis.

S. Sturluson

Dit is de earste skriuwer en samler fan Yslânsk âldheden dy't oerlibbe it nijs. Wittenskipper sammeljen fan folkloare, gedichten en, nei alle gedachten, it wie de twa grutste kolleksje fan Yslânsk literatuer: in soarte fan tekstboek skaldic poëzij en in kolleksje fan seagen. Troch wy hawwe de man frij detaillearre idee fan wat âlde tradysje. Hy woe net beheine himsels retelling en ferwurkjen fan de ready-made wurk, mar skreau it ferhaal fan syn folk yn it ramt fan Europeeske eveneminten, út de âldste tiden. Yslânsk keninklike saga fan East-Europa fan syn auteurskip - in weardefol materiaal oer de geografy en plaknammen yn 'e regio.

Yn syn essay, binne der ek wat ynformaasje oer de Slaven. Hy besocht te ferklearjen it hast wittenskiplike nivo ark en techniken fan Skandinavyske poëzij troch it foarbyld fan syn eigen komposysjes. Dit jout in yndikaasje fan leksikaal en taalkundige manieren te meitsjen ferhalen. Sa, syn wurk - dit is in summing in grutte perioade fan Alde Yslânsk literatuer.

Resinsjes

Yn it algemien, de opfettings fan 'e Yslânske seagen binne ekstreem posityf. Lêzers en brûkers sizze dat it wie nijsgjirrich om 'e kunde komme mei it libben en sosjale systemen fan âlde folken. Se ek op wize dat in hiel ienfâldige minsklike relaasjes oerdroegen yn dizze ferhalen, dat jout in unyk sjarme fan it ferhaal. Lykwols, guon lêzers sille op attindearje dat de taal fan 'e saga is hiel droech en monotoane, dat se hawwe te folle nammen, karakters en akteurs dy't kin slim hamper de belibbing fan' e hiele ferhaal. Lykwols, de measte brûkers wurdt advisearre om te wêzen wis te lêzen op syn minst in pear sêgen immen ynteressearre yn it âlde Russysk (en net allinne) en kroniken fan 'e midsieuske skiednis.