"Finita la komeedzje!": Dat betsjut dat de ferneamde útdrukking

"Presintaasje is foarby!" - wy sizze mei irony, as klear guon unseemly, dubieus matearje. Faker, yn sa'n gefal, wy brûke it rychje wurden, dat is lang sûnt wurden in mei wjukken "finita la komeedzje!" Wat is syn oarsprong, hokker connotations it enfolds en hoe faak brûkt - dat oerlis.

stuit, klinke

In blueprint dat is in kopy skreaun yn Russyske brieven, sûnder oersetting betsjutting fan 'e wurden finita la Commedia, dat wurdt ek sjoen nei it Italjaanske taal - "compactly la komeedzje". Oersetting is - "e komeedzje is foarby." Lykwols, neffens de grammatikale regels fan 'e Italjaanske taal, korrekt te sizzen: La Commedia e finita. Dat is krekt wat it klinkt de siswize "compactly la komeedzje" yn it Italiaansk.

Ein fan de affêre!

Sûnt dizze útdrukking wie stabyl yn de Russyske taal, taalkundigen ferwize it oan 'e kategory fan' fraseology. De wearde tawiisd oan 'e gegevens idioom semantically ferbân mei in oare stabile útdrukking "play-Wet" - wat betsjut in sham, in poging te mislieden. As immen net earje, dutsen mei goede leuzen kweade dieden, en dit wie de ein, it gaadlik is dat sizze: "finita la komeedzje!" - dat betsjut "it spultsje is foarby, no alles sil falle yn plak, en de wierheid sil dúdlik wurde" .

in ein

Der is dit phraseologism en oare leksikale toan. Stel dat immen belutsen by de eveneminten yn dêr't er krige in rol weardich fan wantrouwen. Of hy wurdt belutsen by ferwerplik situaasje as har dielnimmers en slachtoffers. Dan, yn de konklúzje fan dy eveneminten, dizze persoan kin exclaim: "finita la komeedzje" - dat betsjut: "Kom op, punt, basta" It lêste wurd, troch de wei, te, kaam ta ús út Itaalje - of leaver, fan syn foargonger, it Latynske taal. Basta wurd betsjut "genôch is genôch".

Doe't de rychje wurden waard betocht

Der wurdt fan útgien dat de ferneamde spreekwoord "finita la komeedzje!" Kaam yn gebrûk neidat die bliken opera "Pagliacci" (skriuwer - Ruggero Leoncavallo). Lykwols, gronologysk, dit proefskrift wurdt net stipe troch: it feit dat de Russyske lêzer seach dizze sin yn de roman Mihãilã Yurevicha Lermontova "Hero fan dizze tiid". Idiom klonk út de lippen fan Pechorin, neidat er deasketten en fermoarde syn freon yn in duel Grushnitsky. De roman waard skreaun net letter as 1840, en de premiêre fan "Pagliacci" opera naam hast in heale ieu letter, yn 1892.

"Pagliacci"

De opera begjint unconventionally: ûnder muzikale prolooch foar't sels sletten de skermen op it poadium clown ynienen ferskynt en warskôget it publyk dat de opera wurdt ynspirearre troch it libben sels, en syn tema - de echte gefoelens en passy. En it gerdyn iepenet en de presintaasje begjint. It perseel is basearre op it feit dat ferweve leafde, oergeunst en dea yn it echte libben en yn it teater toanielstik akteurs omreizgjende films. Clown Tonio is fereale op Nedda komediënne, frou fan akteur en presintator fan de troupe Canio. Se wiist de foarútgong fan in clown, jaan foarkar oan 'e jonge boer Silvio. Stutsen troch Tonio ynformearret de man de ferkearde frou, en hy is lilk rushes oan 'e ferrieder mei in mes. Mar de tiid fan de presintaasje, en it is nedich om te gean op it poadium. "It is tiid om te begjinnen, tiid om te setten op in pak!" - ien fan 'e meast ferneamde arias yn' e opera wrâld.

De Columbine kostuum Nedda troch it ferhaal spile út komeedzje foar boeren tajaan oan josels de Deken leafdesfeint, flústerjend deselde wurden dy't Canio okkerdeis hearde yn 'e Van, dêr't Nedda mei Silvio ôfpraat op assignation. Canio in Pagliacci seri rol, bûten himsels mei passy en iver, begjint oan Columbine-Nedd mei de eask om te iepenjen de namme fan har minner, se besiket om te laitsjen him ôf en spylje de komeedzje fierder ferbergjen it berik fan har horror. Mar Canio is net langer in skôgspul, en it libben. Hy hat net lit syn frou út it poadium yn in fit fan lilkens en Stabs har mei in mes. Stjerrend, Nedda neamt in dierbere, hy sprong út 'e taskôger banken, Clown en deadet him. Wannear't skodde Canio druppels út 'e hannen fan in mes, de klown draaide oan it publyk mei de wurden: "De komeedzje is foarby."

Ik woe sizze Pechorin?

De aard fan it karakter waans namme befettet in ferwizing nei in oar karakteristyk fan syn tiid, en ek in bûtengewoane held - Onegin ( "Eugene Onegin" roman troch A. S. Pushkina), karakterisearre troch yndividualisme en grutte geastlike potinsje. Skerpe geast, in rike ynderlike wrâld en fyn driuwfearren besletten leit yn Pechorin net fine it antwurd en it programma, mar omdat "soer", fergiftige troch bitterheid fan 'e siel fan dizze man. Grushnitsky schieten, byld wurdt makke as in tsjinpoal figuer fan Pechorin, de haadpersoan is in útdaging fan syn libben. It is opmerklik dat it karakter seit de replika is net yn it Frânsk, as wie it wenst ûnder de adel yn dy tiid. Dat suggerearret dat yn syn wurden Pechorin sette sincere gefoelens - de irony en pine. Trouwens, mei de wurden "compactly la komeedzje" in Frânske lûden: kompaktskiif la Comédie.

Lokaasje Lermontov syn held naam dizze wurden

Ûndersikers tinke dat Pechorin parodied de wurden fan 'e Romeinske keizer Augustus, dat er sei op syn stjerbêd: as se fine dat it wurdt perfekt spile de komeedzje fan it libben? Hearsker naam in sitaat út de Italjaanske komeedzje fan maskers (Commedia dell arte).

Commedia dell'arte - in folk teater showing foarstellings yn de grôtfolle gebieten fan 'e stêd. Spesifisiteit it wie de oanwêzigens fan deselde maskers, nei't syn hokker akteurs wurde feroare yn permaninte karakter - Deken pantalone, Columbine, Tartaglia, ensfh In oar wichtich skaaimerk fan it teater del arte wie ymprovisaasje :. Scenes spile op in jûn ûnder betingsten plot diagram hokker keunstners útfierd spur fan it momint.

Lermontov skreau dat, neffens de leginde, de grutte Frânske skriuwer fan 'e Renessânse Fransua Rable sei foar't er stoar hast deselde wurden dy't Augustus, dy't beklamje dat al fan it libben wie de teater, "de komeedzje wurdt spile ûnderen it gerdyn." Pechorin as in gelearde en goed lêzen, fansels, koe wêze bewust fan dy histoaryske ôfleverings.

De formule foar it sjenre

In oare útlis fan wêrom't de held fan Lermontov syn wurken koenen sizze de siswize "finita la komeedzje!", Is de oanname fan 'e literatuer, dat de roman is basearre op it type fan dramatyske aksje. Dit is foaral wier ferhaal "Prinses Maria,", dy't klonk en de wurden. Hjir Pechorin, skreau yn syn deiboek de geheimste en subtile observaasjes en geastlike beweging, dieden as betinker en útfierder fan syn eigen prestaasje. Sa, de wurden "finita la komeedzje!" - is in leitmotif dat bepaalt de betsjutting en ferhaal-term ferhaal.

Epitaph

By in gearkomste mei Pechorin oer de wetters Grushnitski utere him yn it Frânsk credo - net te ferachtsjen minsken, hy hatet se, oars soe it libben wêze wearzich klucht. Klucht - in midsieuske areal komeedzje, rude en net yngewikkeld troch in grut gefoel. Sa Grushnitski utering ûngeduldige winsk te oerwinnen minsken en akute eangst fan 'e ferachting. Pechorin erkenne syn sels-centeredness en posturing. En dat wie er de man dy't net passe yn it model fan de relaasjes mei de wrâld, hat him by Grushnitsky, en stie yn syn wei. Om't er ek rôp, steande op 'e râne fan in klif, de twa fan harren, dy't gjin plak op ierde, en no sei er himsels ferachtet en hatet Pechorin. Shot Pechorin sette in ein oan dizze klucht, it toanielstik mislearre libben held, ôfstamme fan arrogânsje om realisearje harren insignificance: "finita la komeedzje" Sûnder mis, dy ferklearring, en hy tapast ta himsels. Mar wy kinne net sizze dat it sjenre fan it toanielstik, dat wurdt spile yn it libben fan Pechorin - is in klucht. Dêrom, it makket sin te sizzen it sin giet djip oan de wearde fan 'e epitaphs "op it grêf" fan alle rutsen en falsk wize fan wêzen.

Priuwe it Italjaanske wurd

Meet de siswize "finita la komeedzje!", De wearde dêrfan passe yn it ramt fan boppesteande-beskreaune sin, kin yn in soad literêre wurken. Har dokter seit ASTROFF de dei fan fuortgean fan professor Serebryakov en syn frou, iroanysk de klam op de absurditeit fan hobbys heechlereareportret frou Elena Andreevna (it toanielstik A. P. Chehova syn "Omke Wanja"). In tsien jier earder Tsjechov brûkt dizze sin yn it toanielstik "wees".

Dy útdrukking stiet yn 'e titel detektive Irina Melnikova oan de ûntsluting fan it skriklike en mysterieuze misdieden. It klinkt yn 'e Epilogue fan de roman Albert Likhanova "Broken Doll" as in wanhopige roppen devaluaasje en ferwoasting fan minsklike sielen. Konstantin Paustovsky brûkt dizze idioom yn de dokumintêre roman "The Book of Life. Iere jierren. " Skriuwer Mamin-Sibearyske ús dizze útdrukking, wy fine it yn syn roman "Bread", "Features of Pepke libben", "Privalov syn Millions". Dêr se wurket Pisemsky, Leskov, Ogarev, Boelgakov.

Benammen as dizze idioom kaam te priuwen sjoernalistyk. It waard brûkt troch de skriuwers fan it ferline (F. Bulgarin, Shestov en oaren.), Willich decorate harren artikels en Headlines moderne sjoernalisten.